۱۵ حزب و جریان سیاسی باهم یکجا شده و برای داشتن نامزد مشترک در انتخابات آینده ریاست جمهوری، اتحاد تازهای موسوم به "اتحاد انتخاباتی افغانستان" تشکیل دادند.
به گزارش انصار به نقل از آوا، احمدضیا مسعود، محمد محقق، عبدالرشید دوستم، عبدا... عبدا...، یونس قانونی، عطامحمد نور، صلاح الدین ربانی و امرا... صالح از چهرههای سرشناس در این اتحاد هستند.
اتحاد انتخاباتی افغانستان طی موافقتنامه ای، تعهد کردند که نامزد واحدی را برای شرکت در انتخابات ریاست جمهوری آینده، معرفی خواهند کرد.
براساس این موافقتنامه باید تصمیم گیریها در این اتحاد به اتفاق آرا صورت گیرد.
سران این اتحاد گفتند که در وقت معین نامزد انتخاباتی شان را معرفی خواهند کرد و پس از آن ستاد انتخاباتی را تشکیل خواهند داد که استراتژی انتخاباتی این اتحاد را ترتیب خواهد داد.
در موافقتنامه اتحاد انتخاباتی افغانستان آمده است:"این اتحاد برنامه ملی شورای همکاری را با شاخصههای اصلاحات بنیادی در ساختار سیاسی نظام، مشارکت عادلانه اقوام، توسعه متوازن و توزیع عادلانه قدرت و منابع برای حل منازعات اجتماعی را تایید میکند."
این اتحاد از سوی بسیاری از رسانهها و در سطح افکار عمومی با استقبال گستردهای مواجه شده و پیش بینی میشود که اگر این اتحاد تا زمان برگزاری انتخابات آینده همچنان پایدار بماند، بتواند زمینه برگزاری یک انتخابات سالم، رقابتی و دموکراتیک را فراهم کند؛ انتخاباتی واقعی که مردم به راستی بتوانند جایگاه آرای خود را در تعیین سرنوشت آن به عینه ببینند.
به نظر میرسد اکنون صف بندیها و صف آراییهای انتخاباتی اندک اندک مشخص میشود و مردم نیز در فرصت باقیمانده تا برگزاری انتخابات آینده ریاست جمهوری امکان لازم برای تصمیم گیری را خواهند داشت.
ناظران میگویند پیش از این، آنچه در افغانستان اتفاق افتاده برگزاری نوعی شبه انتخابات بوده که تنها به تمرینی برای دموکراسی و ایجاد سازوکاری قابل قبول برای انتقال قدرت بسنده شده است؛ زیرا تا همین امسال، انتخابات افغانستان حتی دارای یک قانون مصوب و مشخص نبود؛ بلکه به صورت اضطراری بر پایه فرمان تقنینی رییس جمهور برگزار میشد؛ بنابراین، با تصویب قانون انتخابات از سوی پارلمان و همچنین مشخص شدن سازوکار تعیین و انتخاب مسئولان کمیسیونهای انتخاباتی بر اساس قانون تشکیل و صلاحیت کمیسیونهای انتخاباتی، یکی از مهم ترین ضرورتهای برگزاری یک انتخابات واقعی، حضور منسجم، کارآمد و تاثیرگذار جریانهای سیاسی در قالب یک تشکل منسجم ملی بود.
به نظر میرسد امروز بخشی از این انتظار به صورت شکلی و ظاهری برآورده شد و گام مهمی در راستای رقابتی شدن فضای انتخابات آینده، برداشته شد؛ اما در این میان، به باور برخی صاحب نظران، هنوز راههای دراز و دشواری در پیش است که بتوان شاهد تبدیل شدن انتخابات به آیینه تمام نمای رای و دیدگاه واقعی مردم افغانستان بود.
ناامنی، ترکیب کمیسیون انتخابات که گفته میشود بیشتر مهرههایی را در خود جای داده که از سلایق و گرایشهای تیم بر سر قدرت نمایندگی میکند و همچنین شکننده بودن ائتلافهای سیاسی در افغانستان و احتمال گسست و پیوستهای بیشتر در طول ۸ ماه باقیمانده تا برگزاری انتخابات آینده ریاست جمهوری، از عمده ترین نگرانیهایی است که میتواند همچنان برای انتخابات آتی، چالش برانگیز باشد.
بر همین اساس شماری از ناظران با نگاه بدبینانه به این پیوستها و اتحادها میگویند در صورتی که رهبران سیاسی بر سر اصول دیرپا و ریشه دار و استراتژیک توافق نکنند و همواره هدف آنها چانه زدن بر سر پول و سمت و موقعیت و زد و بندهای شخصی در پشت پرده باشد، نمی توان به قوام و دوام این اتحادها امیدی داشت.
در هر حال و صرف نظر از دیدگاههای متفاوت تحلیلگران، آنچه در حال حاضر جریان دارد این است که اکنون دو جریان مسلط انتخاباتی در کشور شکل گرفته؛ جریان وابسته به مجاهدین سابق و اغلب رهبران نسل دوم گروههای جهادی و جریانی که در محور آن تکنوکراتهای از غرب برگشته و مهرههای نزدیک به تیم قدرت قرار دارند و این درست همان صف بندیای است که در آغازین سالهای روند جدید در ۱۲ سال پیش و پس از کنفرانس بن اول شکل گرفته بود.
لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/574